Monte Carlo

Wringen in bochten van onrecht

Hoe vurig is de wens

gekend, erkend, herkend te zijn

wanneer je door het vuur gegaan

de ander hebt gered.

Dat kan toch niemand zijn ontgaan,

heeft dan in ‘t heetste van ‘t gevecht

niemand naar jou gekeken?

Getekend zoek je naar een teken

dat je slechts even denkt te zien,

je wilt, je hebt toch echt het recht.

Door wie je redde word je niet gezien,

de tijd verstrijkt als olie die verdampt,

je kampt met wat je voelt,

je wilt geen meelij, goed bedoeld,

je scheurt totdat je schampt.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Geïnspireerd door het boek Monte Carlo van Peter Terrin

Een dwaze maagd

Groeiende geheimen

Als ik zo om me heen kijk

naar volwassen mensen

begrijp ik niets van hun gedrag,

degenen die ik hoog had ingeschat

blijken zo anders dan ik eerst vermoedde.

Wat zit er achter achterdocht en woede,

waarom verdenkt men mij van iets

waarvan ik in de verste verte

niets vermoeden kon, waarom

draaien volwassenen

soms als een boomblad om.

Zelfs als ik heb beloofd

dat ik kan zwijgen

en als geen ander een geheim bewaar

ben ik nog een verraadster, zegt haar vader,

daarmee ontstemt hij in één woord

mijn allerdiepste snaar.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Geïnspireerd door het boek “Een dwaze maagd” van Ida Simons