Zit het in je bloed
of bloedt het in jezelf,
die golfslag in de stilte,
oneindig vergezicht,
de drang jezelf voorbij te stijgen,
kraters van je binnenste
buiten te horen hijgen,
geluid van ijzer op de verse sneeuw,
de euforie vanaf de hoogte
te kijken naar het kleurgeheel,
de helderheid achter de nevelslierten,
de zuiverheid van buitenlucht,
wat is de kracht van bovenmenselijk,
hoe stijgt een mens boven zijn laatste kracht?
Wanneer de tijd geen grens meer kent,
de grens geen tijd herkent,
een mens geen mens meer vindt
waarmee hij zich verbindt…
Als alles overstijgend is,
de honger niet meer snijdend is
het leven slechts ontbinding is
wat is dan nog de mens?
Te midden van wat water is,
in vormen van wat over is
waar kou de mens verslindt
is daar opeens oase,
paradijs tussen het ijs,
een luwte in de wind.
Coby Poelman - Duisterwinkel
Coby Poelman - Duisterwinkel
Geïnspireerd door het boek “Plotseling, alleen” van
Isabelle Autissier