Wanneer besef je
dat een uitroepteken
je moederschap bepaalt,
de punt verandert
in een oog
en jij vraagtekenend
de nieuwe draad.
Vliegend word ik
verder voortgetrokken
langs kiezelstenen,
lettergrepen,
handgebaren,
namenreeksen,
twee ongelijke schoenen
in de hand.
Mijn leven
naast de stilte
van jouw lichaam
levenloos
vliegt in één nacht
over jouw antwoorden
in de vergeelde dozen.
Langzaam dringt
het tot me door
dat jij, mijn zoon
sinds lang niet
in de holte
van mijn vraagteken
meer past.
Coby Poelman-Duisterwinkel
Geschreven n.a.v. het gelijknamige boek van Gerdien Verschoor.
Voorgedragen op de leeskringkaravaan te Haren waar Gerdien Verschoor kwam spreken over haar boek.
De voordracht is te beluisteren via
Geen opmerkingen:
Een reactie posten