Remco Campert op oudjaarsdag

Buiten strijkt men over zwavel,

binnen geurt het naar oudjaar,

Remco sprak in dichterswoorden

op tv, het voelt zo waar,

zoals hij zijn vak beschrijft,

ach, wat kennen wij elkaar,

maar zo dicht, ja dichter nog

raakt hij mijn verdiepte snaar

alsof hij leest hoe in mijn hart

elk nieuw gedicht ontspringt,

hoe herkenning 't hart ontregelt,

letters, woorden, zinnen zingt.

Inspiratie dringt zich binnen,

buiten knalt een strijker af,

oliebollen op het linnen,

niets leidt mij van 't schrijven af,

op de valreep van momenten

komt alweer een nieuw begin,

schrijvend over mijn collega

geeft hij 't nieuwe jaar al zin.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Geschreven op oudjaarsdag 2016

Bron foto:

 http://www.totaaltv.nl/tv-gids/?eid=aW1pLWdkbTkwMTkyODUy&zenderid=NL2&datum=2016-12-31

Een gedicht n.a.v. het boek "De nacht in Lissabon"

Gedreven in mijn nieuwe ik

wurm ik me in de krappe huid

die me omhult als ander,

ik oefen mijn verkregen naam,

neem zelfs een andere houding aan,

wat drijft mij, wat bezielt?

Ben ik nog wie ik was

of leef ik slechts

met een vervalste pas

het leven van de vreemdeling

en is het weldra tijd

voor een persoonsverwisseling?

Wie ben ik en wat ben ik kwijt,

ik ben gevangen in mijn vrijheidsstrijd.

Alleen de liefde, sterker dan de dood

de liefde sleept me door de nacht,

te weten dat er iemand is

die me in welke ik dan ook

ergens ooit thuis verwacht.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Geïnspireerd door het boek “De nacht in Lissabon” van Erich Maria Remarque

Een gedicht n.a.v. het boek “De heilige Rita”

In versleten pak

tussen petten en geweren

sla ik hem gade

die zijn angst uitzweet,

het kraken van treden,

een omgevallen stoel,

de onbekende klant,

vuurgloed in zijn hoofd,

afwezigheid van moeder,

dagelijks breekt het in,

geen wapen is bestand.

Schaduw van een boom,

onrust in het donker,

de dood tikt dreigend

door voorbije tijd,

een auto nadert.

Vanuit mijn ooghoek

kijk ik in zijn hart,

ik voel de steken,

mis mijn vader.

In versleten pak

tussen petten en geweren

ruik ik de geur

van angstzweet en ontberen.

Coby Poelman – Duisterwinkel

Geïnspireerd door het boek van Tommy Wieringa: “De heilige Rita”